Tijdschrift voor Veiligheid

Van ieder artikel kunt u een korte samenvatting raadplegen. Indien u toegang heeft tot de online versie van het Tijdschrift voor Veiligheid kunt u tevens doorklikken naar het gehele artikel.

Groeneweg, J. (2010) Het beoordelen van risico’s: een subjectieve zaak.
Tijdschrift voor Veiligheid, 9, 1, 44-56.

Bij het meten van veiligheid valt een verschil op tussen ‘objectief gemeten veiligheid’ en de subjectieve beleving ervan door de burgers. Hiervoor zijn vanuit de psychologie een aantal verklaringen te geven. Zowel het kennisniveau, de verschillen in denkstijlen als de communicatie over veiligheid met de burger spelen een belangrijke rol. Er is geen sprake van niet-rationeel denken, maar eerder van een systematische irrationaliteit: er is een aantal wetmatigheden die onze risicoperceptie sturen. Deze inzichten kunnen met name beleidsmakers ondersteunen in het formuleren en realiseren van beleid dat naast de objectieve veiligheid ook de beleving ervan kan verbeteren.

Boutellier, H., R. David Scholte en M. Heijnen (2009) Criminogeniteit in Amsterdam. Een nieuw concept, een monitor en een index.
Tijdschrift voor Veiligheid, 8, 3, 30-51.

In de criminologie gaat veel aandacht uit naar risicofactoren bij de ontwikkeling van crimineel gedrag. Het is niet ongebruikelijk om dan te spreken van criminogene factoren. In dit artikel bespreken de auteurs de ontwikkeling en het resultaat van een instrument op basis van het begrip criminogeniteit. Ten behoeve van het Amsterdamse veiligheidsbeleid is een monitor ontwikkeld van relevante risicofactoren op een geaggregeerd niveau (stad, stadsdelen, buurtcombinaties). De gegevens zijn vervolgens gecombineerd tot een zogenoemde criminogeniteitsindex voor de stad Amsterdam. Het artikel vormt een uitwerking van een eerder artikel (TvV 2007,6(2)), maar is als zelfstandig, beschrijvend artikel leesbaar.

Boers, J., R. van Steden en H. Boutellier (2008) Het effect van positieve en negatieve factoren op veiligheidsbeleving. Een kwantitatieve studie onder inwoners van Amsterdam.
Tijdschrift voor Veiligheid, 7, 3, 34-52.

Veiligheidsbeleving wordt doorgaans gemeten met behulp van factoren zoals criminaliteit, overlast, verloedering en eerdere slachtofferervaringen. Hierbij staat een negatieve invalshoek centraal, waarbij onveiligheid in feite verlaagd moet worden. De hoofdvraag in deze studie is of het toevoegen van verschillende positieve (c.q. veiligheidsverhogende) factoren de verklaring van veiligheidsbeleving verbetert. Hiertoe is een verklaringsmodel ontwikkeld dat positieve en negatieve factoren met elkaar combineert. Om dit model te toetsen is via internet een vragenlijst verspreid onder bewoners van Amsterdam. Onderzoeksuitkomsten laten zien dat veiligheidsbeleving inderdaad beter wordt verklaard door het opnemen van positieve factoren zoals het vertrouwen dat burgers in hun buurt hebben.

Roeser, S. (2007) Morele intuïties over risico’s.
Tijdschrift voor Veiligheid, 6, 4, 35-50.

Psychologen, sociologen en empirisch besliskundigen zijn het erover eens dat als het over risico’s gaat intuïtieve oordelen een slechte raadgever zijn. Er is echter een belangrijke ambiguïteit inherent aan oordelen over risico’s. Dergelijke oordelen kunnen risico’s in puur kwantitatieve zin betreff en, maar ze kunnen ook de morele aanvaardpbaarheid van een risico betreff en. Terwijl intuïties inderdaad een slechte raadgever zijn met betrekking tot het kwantitatieve aspect van risico-oordelen, zouden intuïties onvermijdelijk en legitiem kunnen zijn met betrekking tot normatieve of morele2 risico-oordelen. Dit is inderdaad de positie die ik in dit artikel zal verdedigen.

Boutellier, H. en R. Scholte (2007) Kijken achter de cijfers. De ontwikkeling van een criminogeniteismonitor.
Tijdschrift voor Veiligheid, 6, 2, 3-15.

Er is een veelheid aan rapportages van misdaad- en veiligheidscijfers. Ten behoeve van het beleid worden deze vaak samengenomen in zogenoemde criminaliteitsbeeldanalyses. Over het algemeen ontbreekt het daarbij aan duiding en verklaring van de gesignaleerde ontwikkelingen in het criminaliteitsbeeld. Om tot een systematisch inzicht te komen in de achtergronden van de criminaliteitsgegevens is (in samenwerking met de gemeente Amsterdam en de politie Amsterdam-Amstelland) een ‘criminogeniteitsmonitor’ in ontwikkeling. Daarmee beogen de auteurs een diepgaander beeld te geven van de ontwikkeling van de onveiligheid. Het artikel bespreekt de uitgangspunten, het ontwikkelingsproces, de kanttekeningen en de mogelijkheden tot doorontwikkeling daarvan.