R. Prins en H. Boutellier (2010) De lokale voorzorgcultuur. Over de steeds verder naar voren werkende overheid in de aanpak van sociale onveiligheid.
Tijdschrift voor Veiligheid, 9, 2, 3-17.
In de veiligheidsliteratuur wordt de veiligheidsaanpak op uiteenlopende wijze gekarakteriseerd. Er is sprake van een straffende staat, van een preventiemaatschappij en van samenwerking tussen publieke en private partijen en alles daartussen in. Recentelijk klinken er geluiden over een zogenoemde voorzorgcultuur.∗ Dit laatste begrip is onderwerp van dit artikel. Centraal staat het toetsen van het empirische gehalte van de claim dat er steeds meer sprake is van voorzorg in veiligheidsbeleid gericht op sociale onveiligheid. In welke mate en op welke wijze wordt de hedendaagse lokale veiligheidszorg gekenmerkt door het voorzorgprincipe? Vijf gemeenten binnen de politieregio Utrecht, variërend in omvang tussen grofweg 40.000 en 300.000 inwoners, zijn onderzocht: Amersfoort, Bunschoten, Utrecht, Woerden en Zeist. Van deze gemeenten zijn 153 beleidsmaatregelen met betrekking tot sociale veiligheid getoetst op hun ‘voorzorggehalte’. Daartoe is een model ontwikkeld dat voorzorg plaatst ten opzichte van andere strategieën van veiligheidsbeheersing. Van een daadwerkelijke ‘voorzorgcultuur’ is in de lokale praktijk geen sprake. Wel blijkt dat de hedendaagse, lokale veiligheidszorg wordt gekenmerkt door elementen van het voorzorgdenken.
Wesselink, L., M. Schuilenburg en P. Van Calster (2009) De collectieve winkelontzegging.
Tijdschrift voor Veiligheid, 8, 1, 6-19.
In deze bijdrage onderzoeken de auteurs de Collectieve Winkelontzegging (CWO) in Den Haag. De CWO richt zich op het voorkomen van toekomstig overlastgevend gedrag. In 2007 is aan bijna 900 personen een CWO opgelegd, waardoor zij de toegang werden ontzegd tot meer dan 450 ondernemingen in de Haagse binnenstad. De auteurs stellen vragen naar de effecten van deze maatregel. Zij laten zien dat wat door ondernemers wordt gepresenteerd als een efficiënte oplossing voor winkeloverlast, belangrijke consequenties heeft voor de rechtspositie van de overtreders.
Pleysier, S. (2008) ‘Integrale veiligheid’ als dogma? Grenzen aan het heersende veiligheidsdiscours.
Tijdschrift voor Veiligheid, 7, 1, 34-46.