Tijdschrift voor Veiligheid

Van ieder artikel kunt u een korte samenvatting raadplegen. Indien u toegang heeft tot de online versie van het Tijdschrift voor Veiligheid kunt u tevens doorklikken naar het gehele artikel.

Prins, R. en L. Cachet (2011) Integrale veiligheidszorg en de burgemeester.
Tijdschrift voor Veiligheid, 10, 1, 43-58.

Van de integrale aanpak van lokale veiligheid is vooral de samenwerking tussen uiteenlopende partners echt tot ontwikkeling gekomen. Die samenwerkingsambitie binnen een integrale aanpak heeft consequenties voor de wijze waarop de burgemeester zijn∗ verantwoordelijkheid voor openbare orde en veiligheid waarmaakt. Horizontale samenwerking tussen min of meer zelfstandige veiligheidspartners blijkt gepaard te gaan met zwakke sturing en coördinatie. We constateren dat het de burgemeester tot op heden aan voldoende doorzettingsmacht – een cruciale voorwaarde voor effectieve regie – ontbreekt. Als oplossingsrichting schetsen we de contouren van een anticipatiemodel dat de burgemeester enige doorzettingsmacht biedt, in te zetten als ultimum remedium om patstellingen te kunnen doorbreken die soms eigen lijken te zijn aan integrale veiligheidszorg.

Boutellier, H. en E. van Marissing (2011) Veiligheidsarrangementen in IJburg. Over de praktijk van de besturing van veiligheid.
Tijdschrift voor Veiligheid, 10, 1, 59-68.

Dit artikel beschrijft en beoordeelt de ontwikkeling van drie zogenoemde veiligheidsarrangementen in de relatief jonge wijk IJburg in Amsterdam. Op basis van bestaande data en aanvullende interviews werden drie kernproblemen in de veiligheidssituatie gelokaliseerd: overlast van jongeren, probleemgezinnen en verborgen crimineel gedrag. Met alle spelers op het veiligheidsveld werden de problemen besproken en aangevuld met andere strategieën. De ontwikkeling kent vier fasen: een objectieve diagnose, een verfijnde analyse ten behoeve van de selectie van kernproblemen, een inventarisatie van actoren en hun rol in de bestaande netwerken en een intensieve bespreking van de tekortkomingen in de bestaande aanpak. Een veiligheidarrangement is een onderzoeksmatig onderbouwd beleidsinstrument gericht op verbetering van de rollen van actoren ter verbetering van het lokale veiligheidsbeleid.

Terpstra, J. en M. Krommendijk (2010) Gemeentelijke regie in de veiligheidszorg. Schets van relevante factoren en een wetsvoorstel.
Tijdschrift voor Veiligheid, 9, 3, 9-20.

Bij de aanpak van criminaliteit en overlast zijn uiteenlopende organisaties betrokken, vaak georganiseerd in samenwerkingsverbanden en netwerken. Gemeenten hebben in de lokale integrale veiligheidszorg de regiefunctie toebedeeld gekregen. De uitoefening daarvan blijkt in de praktijk niet zonder problemen te verlopen. Om de sturende en coördinerende capaciteit van gemeenten te versterken bereidt het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties (BZK) een wetsvoorstel voor. Dit wetsvoorstel voorziet in een wettelijke verankering van de gemeentelijke regiefunctie en geeft gemeenten doorzettingsmacht. In dit artikel laten de auteurs zien dat het wetsvoorstel onvoldoende bijdraagt aan een oplossing voor de problemen die zich bij de uitvoering van gemeentelijke regie voordoen.

Huisman, W. (2010) Gemeenten en de strijd tegen de georganiseerde misdaad.
Tijdschrift voor Veiligheid, 9, 3, 45-59.

Gemeenten hebben een belangrijke rol bij de bestrijding van de georganiseerde misdaad. De laatste twee decennia is in Nederland een instrumentarium ontwikkeld voor de bestuurlijke aanpak van georganiseerde criminaliteit. Dit artikel geeft een schets van deze ontwikkeling op lokaal en nationaal niveau. Daarbij worden enkele kritische kanttekeningen gemaakt. Ten eerste wordt tegen de achtergrond van de perceptie van de aard en ontwikkeling van georganiseerde criminaliteit in ons land gekeken naar de reikwijdte van de bestuurlijke aanpak. Ten tweede wordt gekeken wat te zeggen valt over de effectiviteit van de bestuurlijke aanpak: wordt de georganiseerde criminaliteit een slag toegebracht en hoe kunnen we dit meten?

Cachet, L. en R. Prins (2010) Lokaal veiligheidsbeleid in Nederland en België: op zoek naar verschil.
Tijdschrift voor Veiligheid, 9, 3, 60-72.

Veiligheid is sinds lang een verantwoordelijkheid van gemeenten. Maar het was tot vrij recent vooral de politie die zich met (sociale) veiligheid bezighield. Lokaal veiligheidsbeleid – als een expliciete verantwoordelijkheid van de gemeente, samen met vele andere partners – is een relatief recent verschijnsel.
In dit artikel wordt de ontwikkeling van het lokale veiligheidsbeleid in Nederland en België, op hoofdlijnen, vergeleken. Bijzondere aandacht gaat uit naar de rol en positie van de gemeente. Wat opvalt is hoezeer de ontwikkelingen in beide landen op elkaar lijken. Zowel in België als in Nederland blijkt de nationale overheid een belangrijke, katalyserende rol te spelen bij het op gang brengen van herkenbaar lokaal veiligheidsbeleid. En in beide landen kost het veel moeite een eind te maken aan de oneigenlijke rol die de politie lange tijd gespeeld heeft; uitvoerend en beleidsmatig. In deze nieuwe bestuurlijke werkelijkheid ziet de gemeente zich voor nieuwe uitdagingen gesteld.

Gestel, B. van (2006) Lokale media en politiek over cameratoezicht: een case studie.
Tijdschrift voor Veiligheid, 5, 4, 34-52.

In dit artikel wordt ingezoomd op de gang van zaken rond invoering van camera toezicht in één gemeente in Nederland, een gemeente die in 1999 besloot cameratoezicht in te voeren en kort daarop besloot tot forse uitbreiding van het toezicht. Beschreven wordt hoe in de feitelijke beleidspraktijk de lokale politieke besluitvorming plaatsvond, hoe lokale media verslag deden van dat besluitvormingsproces en van het politieke debat dat erover werd gevoerd in de gemeenteraad. Op welke wijze legitimeerde de gemeente de toepassing van cameratoezicht en op welke wijze en door wie is controle uitgeoefend op de plannen van het lokale bestuur?